تیزبینی و حساسیت کانتراست در بیماران سودوفاکیک پس از استفاده لنز داخل چشمی

مقدمه: این مطالعه به منظور تعیین عملکرد تیزبینی و حساسیت کانتراست دور پس از استفاده لنز داخل چشمی تک کانونی در بیماران سودوفاکیک (افرادی که بعد از جراحی کاتاراکت از لنزهای داخل چشمی استفاده می کنند) انجام شده است . روش کار: این مطالعه مورد – شاهدی در سال 1383 در مرکز چشم پزشکی خاتم الانبیاء مشهد انجام شده است. 85 بیمار سودوفاکیک (110 چشم) به عنوان گروه مورد و 20 فرد سالم (40 چشم) گروه شاهد که از نظر مشخصات فردی با گروه مورد یکسان بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. تیزبینی و حساسیت کانتراست آنها پس از اصلاح عیوب انکساری با استفاده از چارت اسنلن E استاندارد و آزمون حساسیت کانتراست کمبریج در فاصله 6 متری اندازه گیری شد. مشخصات فردی، تاریخ جراحی، نتایج معاینه کاتاراکت، اندازه گیری میزان عیب انکساری و تیزبینی و حساسیت کانتراست در پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی وجداول توزیع فراوانی پردازش شد. نتایج: بررسیهای آماری نشان داد، تیزبینی اصلاح شده در گروه سودوفاکیک و گروه فاکیک (طبیعی) تفاوت معنی داری ندارد (p=0/36). اما حساسیت کانتراست این افراد، نسبت به افراد فاکیک کاهش یافته بود. با وجود تیزبینی طبیعی این افراد از تاری دید شکایت داشتند. نتایج همچنین نشانگر این است که با افزایش سن، حساسیت کانتراست در هر دوگروه سودوفاکیک و طبیعی کاهش می یابد و نیز رابطه معنی داری بین تیزبینی و حساسیت کانتراست با مدت زمان بعد  .(PC.S= 0/257 , PVA =0/174)ندارد وجود عمل از نتیجه گیری: لنزهای داخل چشمی، تیزبینی خوبی برای افراد سودوفاکیک بعد از عمل جراحی کاتاراکت (آب مروارید) ایجاد می کند ولی حساسیت کانتراست این افراد غالبا کاهش می یابد. آزمون حساسیت کانتراست برای ارزیابی عمل سیستم بینایی مهم بوده است و می تواند برای آگاهی از تغییرات داخل چشمی با گذشت زمان به کار رود؛ در حالی که با آزمون تیزبینی این اختلالات ممکن است تشخیص داده نشود.